Jpeg
of Raw, comfort versus work-flow
Iedereen
die een passioneel fotograaf is zweert bij Raw in plaats van JPEG.
Google maar eens “Raw versus Jpeg”. De pleidooien om te kiezen
voor een digitaal negatief zijn niet te tellen, de argumenten om de
camera beeldprocessor ongebruikt te laten en zelf je Raw negatieven
te ontwikkelen zijn legio. Inderdaad als je opname niet correct
belicht is kan je heel veel corrigeren met behulp van een Raw
bestand. Maar toch pleit ik voor de herontdekking van de voordelen
van Jpeg.
Wanneer
ik overschakelde van Jpeg naar Raw dacht ik ook dat al die inspanning
met Lightroom en Photoshop absoluut nodig zijn om foto's beter te
maken. Toen las ik toevallig een artikel in een tijdschrift dat de
beeldprocessors zo goed zijn geworden dat het niet nodig is om steeds
uitsluitend in Raw te fotograferen. Pas toen ik Raw + Jpeg instelde
op mijn nieuwste fototoestel en zelf serieus begon te vergelijken
kwam ik tot het inzicht dat die ingebouwde image processor inderdaad
heel goede resultaten gaf. Meestal bleek de image processor het juist
te hebben en een correcte Jpeg te bakken. Kortom ik moest tijd en
moeite doen achter mijn PC om een zelfde resultaat te bereiken, laat
staan om dat te overtreffen. De belangrijkste vereiste is dat je een
goed belichte foto maakt, en dat je de belichtingscorrectie
mogelijkheden van je toestel goed kent. De beste strategie om zo
weinig mogelijk tijd te verliezen achter je PC met je schuivertjes
van Photoshop of Lightroom is zorgen voor een correcte opname zoals
in het analoge tijdperk van de dia's.
De
fabrikanten van fototoestellen investeren fors in het verfijnen van
de processor technologie. De image processors doen aanpassingen aan
de helderheid, de witbalans, de scherpte en het contrast en bovenal
compenseren het beeld van de camera sensor en de lens. In Lightroom
moet je zelf lenscorrectie kiezen bij de ontwikkeling van een Raw.
Bij een Jpeg gebeurt de lenscorrectie reeds in de camera. De
processors zoals Canon Digic, Nikon Expeed, Fuji EXR, Panasonic
Venus Engine, Sony Bionz enz. zijn perfect in staat om het beeld van
de sensor en de lens te optimaliseren en hebben er veel knowhow en
tijd in gestoken. De image processor niet gebruiken en je Raw thuis
ontwikkelen met je computer is te vergelijken met je rauwe etenswaren
gaan kopen in het restaurant en thuis in je keuken je gerecht en je
saus zelf maken. Het restaurant van je cameraproducent heeft veel
geld gestoken in zijn keuken en zijn personeel en de chef koks bieden
mooie menu's aan. Ik kies in het menu voor een neutraal kleurprofiel,
geen effecten, de hoogste compressiekwaliteit en de hoogste
fotoresolutie. In Raw is “expose-to-the-right” een goede
strategie, ik stelde altijd +1/3 stop compensatie in. Jpeg heeft dat
niet nodig, dan zet ik de compensatie uit. Alhoewel die 1/3 stop bij
Jpeg niet zo veel verschil maakt. Bij opnames met hoog contrast kies
ik wel voor een curve met – 2 of -3 hooglichten en +2 of +3
schaduwen. Soms kies ik ook voor “vivid” in plaats van
“neutraal”. En als er toch een Jpeg moet gecorrigeerd worden
gebruik ik Lightroom op dezelfde manier als bij een Raw. Maar ik
fotografeer liever dan te Lightroomen.
Het
is niet alleen in de politiek of in de godsdienst dat er dogma's
gelden. Ook fotografie ontsnapt niet aan de dogmatische wetten en de
mantra's. “Alleen vaste prime objectieven”, “alleen
viewfinders”, “alleen full-frame sensors”, “alleen
spiegelreflex camera's”, “alleen Raw bestanden”, en nog tal van
andere dogma's. De ontwikkelaars van Adobe Lightroom en Photoshop
loven vaneigens de mantra van de “Alleen Raw” clubleden.
