Het hogedrukgebied van mijn hart ligt aan de kust, van Knokke tot aan De Panne. Met Blankenberge als middelpunt van mijn anticycloon. De zee is de spiegel van de hemel, soms grijs en soms blauw, af en toe heftig met witte schuimkoppen gegeseld door stormwinden, elk jaar vol schuim en dan vol kwallen, maar ook bled vlak en windstil. Ook het strand is altijd anders, en zeker de strandgasten zijn vestimentair heel heel verschillend. Op het strand "schient assan de zunne in mien herte"
. The best side is the seaside, las ik onlangs op de blog van fotografe www.photobrunette.be.
Hoog tijd dat ik eens een fotoreeks van strand en zee verzamel en op mijn Flickr webstek etaleer als ode aan mijn geboorte streek: de Vlaamse kust, de Atlantic Wall van appartementsgebouwen en dijken vol horeca en winkeltjes, gocards en raar geklede wandelaars. Op een terrasje kijken naar de mensen op de dijk, is minstens even boeiend als een bezoek aan de zoo van Paradaiza.
