Herfst

De dagen korten, het is de tijd van aarzelende herfstkleuren, dunnende bossen, paddestoelen, verlaten stranden, chrysanten, ochtendnevels en halloween-troep in de winkels. Vandaag nog 69 dagen en het is nieuwjaar. Volgende week start de sinterklaas gekte in de stad. De herstblues beginnen toe te slaan, mijn muziek keuze is veranderd. Adele haar "someone like you" geeft me weer kippevel. En Claude Debussy zijn "Claire de Lune" past perfect in deze herfsttijd.

Ik hou van goede muziek, en daar behoort zeker Claire de Lune bij, het piano meesterwerk van Debussy geïnspireerd op een gedicht van Verlaine. De kabbelende romantische melodie met fijne harmonische variaties, het rijke rapsodische middenstuk met een andere melodie dat uitmondt in een het sluitstuk dat een compilatie is van de middenmelodie en een uptempo van het begin. Ogenschijnlijk zo simpel, maar wat een melodische weelde. 
Het heeft iets nostalgische, niet triest, maar ik heb er altijd iets "blues" in gevonden. Als fan van de electronische sheetmusic van Rousseau kan ik deze YT absoluut aanbevelen. Boxjes open, relax in je zetel en geniet van Debussy. https://www.youtube.com/watch?v=WNcsUNKlAKw

Puerto Alcudia

Mallorca, wij waren er nog nooit geweest. Wij hadden lage verwachtingen voor dit eiland van de Balearen en het leek ons een toeristenval voor charter-vakantiegangers. Maar dat is best meegevallen. Mallorca is echt mooi. Uitgestrekte zandstranden, pittoreske stadjes en dorpen, spectaculaire noordkust met hoge bergen en rotsen, aangename terrasjes, leuke winkeltjes en een fietsparadijs. Kortom we hebben een mooi weekje gehad met prachtig zomers weer. 

Akkoord, ons goedkoop Globales hotel was niet bepaald een aantrekkelijke top accommodatie en moet dringend gerenoveerd worden. De prijs maakt echter veel goed, en deprijs/kwaliteit blijft positief. We hebben goed geslapen in een comfortabel bed, lekker gedoucht, het eten was smakelijk en we zijn veel weg geweest, want rond het colibri-zwembad en de overbevolkte ligzetels voelden we ons sardientjes in een blik. Het strand was zalig, met de gehuurde auto in de bergen was spectaculair en de boottocht met de grote catamaran is tof. Kortom, een plezante week die voorbijgevlogen is. 

Lezen is soms niet zonder risico

Ik hou van lezen, en ik heb iets met taal en met boeken. Het kunnen waarderen van een mooi geschreven tekst, van een goede roman, van een sprankelende column of een boeiend tijdschriftartikel, dat is wellicht het resultaat van een opvoeding in een tijd zonder televisie, zonder sociale media en niet in het minst door de school en de bijhorende bibliotheek. Kortom ik ben blij dat ik mij een lezer kan noemen.

Soms houdt het lezen ook het risico in dat je wakker geschud wordt uit je behaaglijke knusse cocon. Ik heb net het boek "Grijsgedraaid" van Knack-journaliste Ann Peuteman gelezen, met als ondertitel "waarom we bang moeten zijn om oud te worden". Het is een interview boek dat mij aangegrepen heeft. De getuigenissen van de 80-plussers in rust- en verzorgingstehuizen zijn niet bepaald opbeurende komische verhalen. Het moeilijkste van het leven in een RVT blijkt het onvermogen te zijn om te blijven zijn wie je altijd was: een zelfstandig vrije volwassene. Vaneigens zijn er oudere mensen die nog mondig en vitaal zijn en een mooie oude dag beleven en is het te hopen dat wij bespaard blijven van een repetitief vegetatief leven. Dit boek heeft me doen beseffen hoe waardevol het leven is en dat de kwaliteit belangrijker is dan de kwantiteit van de jaren. Als ik ooit 78 jaar word ga ik me een T-shirt laten printen : Ik ben geen 78 maar 18 met 60 jaar ervaring. Ook al kraakt en piept er van alles in mijn lijf bij het opstaan 's morgens.

Af en toe moet je zelf de vraag durven stellen: Hoelang is het geleden dat ik nog iets voor de eerste keer gedaan heb? Als je het antwoord schuldig blijft is het hoog tijd om te herbronnen. Volgende donderdag gaan we voor de eerste keer naar Mallorca.