Mijn muziek van het jaar is het Corona liedje van Katrien Verfaillie. Voor steeds onherroepelijk verbonden met de Lock-down van 2020.
Mijn blog: de kroniek van ingevulde verloren tijd. Het bewijs dat bezig zijn niet noodzakelijk nuttig moet zijn. Als het maar plezant blijft. Af en toe eens wat fotootjes showen, wat onzin uitkramen, en ook wat provoceren, allemaal de expressie van mijn chaotische fantasie. Of zou het toch een therapie zijn tegen dementie?
dinsdag 29 december 2020
vrijdag 4 december 2020
Rondtollend jaren verzamelen
De planeet aarde, waarop ik toerist ben, doet 365 omwentelingen rondtollend in een ellips rond de zon en komt dan op het zelfde punt terecht in haar baan rond de zon. Zo ben ik al 78 keer de zelfde plaats rond de zon gepasseerd. Ik vertoef nog altijd graag op deze planeet, blij dat mijn wieg op een goede plaats gestaan heeft. Het is hier prima. En ik beaam nog steeds de lyrics van Louis Armstrong's "What a Wonderful World". Hoewel de parlando versie van sir Richard Attenborough visueel prachtig is in de BBC trailer van Planet Earth.
Ik ben geboren op woensdag 2 december 1942 om 22.30 u in Blankenberge. De Duitse bezetter had Organisation Todt opdracht gegeven om bunkers te bouwen voor de kustverdediging. De badstad was spergebied en de avondklok was ingesteld. Deze dag was de 336e dag van het derde oorlogsjaar. De zon kwam op om 8:26 en ging onder om 16.32. Die 2e december 1942 was de maximum temperatuur 5,1 °C, het was een grijze dag en er was amper 1 uur en drie kwartier zon. De maan was 41% zichtbaar, de openbare straatverlicht was vanaf 20 uur gedoofd. Mijn vader heeft die avond de avondklok getrotseerd om in de donkere verlaten straten hun huisarts Dr. Van Damme gaan verwittigen van de nakende bevalling. Mijn moeder was 28 jaar, ik was haar eerst geborene. Mijn ouders waren blij dat alles vlot gegaan was. Het jaar voordien had mijn moeder na drie maand zwangerschap een miskraam gekregen van een tweeling. Ik was welkom.
Ik ben dus 78 jaar (oud). Dat zijn 28.491 dagen, ofwel 683.795 uren, oftewel 41.027.759 minuten. Sinds mijn geboorte zou mijn hart al meer dan 3 miljard keren geslagen hebben en dat mag gerust nog een tijdje doorgaan.
Onlangs heb ik een definitie van oud zijn gehoord: wanneer de reden waarom je geen "Win for Life" lotje meer koopt, allen maar is omdat ge uzelf te oud vindt om er nog iets mee te doen mocht ge winnen. Age is a matter of mind, if you don't mind it doesn't matter. Een boutade maar waar.
Ondanks de anderhalve meter samenleving zonder persoonlijke ontmoetingen was het toch een goede verjaardag. Blij dat we het onder ons tweetjes thuis gezond en wel hebben mogen vieren. Het is zeker voor herhaling vatbaar, maar dan hopelijk in het gezelschap van al die mensen die we nu moeten missen.
Wees gegroet en stel het allemaal goed.
Roland
Always look at the bright side of life
candy DULFER saxofoon
zeker al 20 jaar geleden, maar nog altijd een magistraal duo.
-
De lente nadert, het is tijd om de donkere bladzijden om te draaien en te denken aan lichtere zaken. Zoals de bronzen naakten van Irenee Du...
-
Ik hou wel af en toe van een stukje Oud Gregoriaanse muziek. Ooit ben ik tijdens een vakantie toevallig binnengestapt in een abdijkerk van ...