Binnenkort wordt de wandelpier afgebroken en heropgebouwd. Inderdaad de gangway was volledig afgeleefd, de betonrot had alles aangetast. De bouw van de nieuwe pier zal 4 jaar duren. Op de valreep heb ik in maart '21 nog deze snapshots gemaakt. Ik kijk wel uit naar de bouw, dat beloofd best indrukwekkend te worden.
We zitten met zijn allen op een ronddraaiende kermismolen, elk in zijn eigen rondtollend bakje. Die bak draait rond zijn as in 24 uur, dat noemen we één dag. Terwijl we zo rondtollen draait de molen cilindrisch verder. Als de kermismolen weer passeert op de zelfde plaats waar we in ons bakje gestapt zijn, dat noemen ze dat één jaar. Dan zijn we circa 365 dagen rondgetold.
Iedere as-rondtolling duurt exact één dag en iedere toer rond onze zon duurt exact één jaar. Tijd is een meetbaar gegeven, verdeeld in uren, minuten, seconden, nanoseconden enz. Maar voor ieder levend wezen is tijd een relatieve ervaring. Als je naar iets verlangt kan de tijd vervelend traag gaan, maar wanneer je druk bezig bent dan vliegt de tijd voorbij. Een uur kan heel lang duren maar soms is een uur in een zucht voorbij.
Hoe ouder ik word hoe sneller dat de dagen en de weken gaan. Dat gevoel zal wellicht wel iedereen hebben. Het cliché dat gepensioneerden weinig tijd hebben is wel waar. Deze gewaarwording heeft geen naam. John Koenig heeft nieuwe woorden gecreëerd om al die menselijke gevoelens, zorgen en angsten te benoemen. Zijn Dictionary of Obscure Sorrows is schitterend gemaakt. Zijn Tubes vol videoclips onderstrepen zijn visie. Elk van zijn Tubes met een zelf uitgevonden woord heeft een zinnige impact. John Koenig zijn Dictionary is een van mijn favoriete vlogs.
Mijn muziekdoos op iTunes bevat veel verzamelmappen met allerlei soorten muziek opgebouwd over zeker 20 jaar. Ik heb zo pas gecheckt op mijn iTunes en sta er zelf van te kijken: 37GB omvat 778 albums met 8822 tracknummers goed voor 22,1 dagen nonstop muziek. Een heel diverse mix.
Ik beken dat ik een omnivore muziekliefhebber ben: van lekkere popdeuntjes, rock, luisterliedjes, Franse chansons, Ierse folk, knuffelmuziek, klassiek, blues en romantische ballads enz. Eigenlijk is mijn muziekvoorkeur intuïtief en subjectief afhankelijk van het moment. De polonaise van Christof, Viva de Romeo's kan afwisselen met Meditations uit Thaïs van Massenet, van Abba tot Bach.
Ik hou van zangeressen: van de a van Adele, Angèle, en Aretha Franklin tot de z van de Nederlandse Zazi, en de Franse Zaz.
Sommige liedjes worden sterker met beelden. Christina Aguilera is net zoals Lady Gaga best met een passende clip. Het zijn beiden schitterende zangeressen met een breed gamma van stijlen. Zeker Christina Aguilera is een kameleon. Hurt blijft een van mijn favorieten: een mooie song.
Toen ik "I say" hoorde op de radio dacht ik dat het een song van Adele was. Die krachtige stem met een uitgebreid register, de mix van zachte intieme passages en passionele uithalen, het is het soort liedjes vol emotie en melodie die mij aanspreken. Het is niet Adele maar Lauren Daigle,
Een naam om te onthouden, wat een mooie stem. Dat beloofd.
