Laat mij vrij

Als ik ooit doodga

Begraaf mij niet

Verstik me niet onder een zware steen

Als ik ooit doodga

Laat mijn as dan vrij

Om op te lossen in zee

In de golvende baren

Gedreven door alle winden

Laat wat mijn lichaam ooit was

Opgenomen worden in de schelpen

Om aan te spoelen op het strand

Waar kinderhanden schelpjes verzamelen

En omruilen voor rode papieren strandbloemen

Onder een blauwe zomerhemel.

De hemel is een plaats op aarde.

Roland De Pauw

22 nov. 2025

herfst: de vallende blaren

 

Uit de lessen frans op school: het gedicht Les Feuilles Mortes van de Franse dichter Jacques Prévert

Compositie van Jseph Cosma in 1945

Yves Montand studio opname in 1949

78 Toeren plaat uitgebracht in 1950

MIJMERMOMENTEN

Gisteren, 18 oktober zijn we naar de uitvaart in Loppem geweest  van Christine Yde, onze vroegere buurvrouw, een fijne vrouw. Het was een mooie dienst met ontroerende getuigenissen en mooie muziek. Bij het liedje "van wat nog komen zou" van Bart Peeters kreeg ik tranen in mijn ogen. Verdriet met kippenvel.

PETULA CLARK -

 Waar is de tijd toen wij dansten op één tegel in de Old Corner..

Aan allen die nog romantische herinneringen aan 1963 hebben: wie heeft er toen niet op deze slow gedanst?

Saxofoon

 Ik geniet van simpele dingen, zoals van lucht trillingen met frequenties tussen 50 Hz en 15.000 Hz, golven die mijn oude trommelvliezen strelen. Muziek verzacht de roerselen van mijn hersenspinsels.

De saxofoon van de Bulgaarse Alexandra Ilieva en de stem van haar zus Ole Ilieva zijn zonneschijn voor mijn oude ziel.

Saxofoon beroert mijn hart. Binnenkort wordt Sandy Duffer 56 jaar (°19 september 1969). Haar podium optreden op een festival circa 20 jaar geleden heeft toen van mij een grote fan gemaakt. Wat een formidabele muzikante.

Sandy Duffer blaast met haar sax een warme balsem op mijn obscure zorgenkronkels. 

Gelukkige verjaardag Sandy, en bedankt dat je deze oude vent gelukkig maakt met je saxofoon.

Onze strandkabine

Het is binnenkort afgelopen met naar onze strandkabine te gaan bij bar Sunset Beach van Glenn en Febe. Ze voorspellen een zonnig weekend en we gaan er rap nog een keer van profiteren om lekker op onze zetel te zonnen en een goed boek te lezen. Wij zijn verre de laatste kabine huurders op de Sunset Beach. Onze kabine buren zijn al vertrokken. Het is goed geweest, ons kabientje heeft deze zomer nog mooier gemaakt. Binnenkort start Glenn met de afbraak van zijn 11 kabientjes en van heel zijn strandbar en de kinderspelen. Het was een mooie zomer.

 

het leven gaat snel voorbij, vooral de zomer.

gisteren was er alweer de bloemenstoet in Blankenberge.  Als de corso de laatste zondag van Augustusdoor het steedje trekt dan is er avonds voor al de jobstudenten, de redders en al de mensen die gans het zomerseizoen gewerkt hebben feest: de fameuze "fin-de-saison".

Het is weer voorbij, die mooie zomer waar we zo van genoten hebben, en oh wat gaat dat vlug, zoals in dat liedje. Hoe ouder ik wordt hoe sneller dar de tijd gaat. In het woordenboek van de obscure sorrows klinkt het zo: ZENOSYN

Blankenberge

 Sinds 1 Februari 2025 wonen we terug in het steedje, de badstad waar ik ben verwekt, geboren, opgegroeid, gepuberd,  gevrijd met Jacqueline en ermee getrouwd, en waar wij vader en moeder zijn geworden. Nu zijn we terug Blankenaars geworden na meer dan 50 jaar passages in het Brugse ommeland. Back to the roots.

Hier zijn we niet meer bang om oud te worden. Vandaar deze ode aan Blankenberge.

The Great Pretender

 Queen zanger Freddy Mercury heeft veel eigen composities gezongen en de Queen band heeft bijna nooit covers gemaakt. De grote uitzondering is "The Great Pretender", een hit van The Platters, uitgebracht in November 1955, geschreven door Buck Ram in de typische doo-wop stijl van de jaren 50. Het gaat over het zich beter en gelukkiger  voordoen en het verbergen  van miserie en verdriet. Het besef dat Freddy wist dat hij aids had en dat verborg maakt de keuze van deze song plots beklijvend. Rip Freddy Mercury.

Brigitte Bardot

 Lang geleden, ben ik als vijftienjarige in  1957 of 1958 in de Blankenbergse cinema Colisé gaan kijken naar de film "Et Dieu créa la femme", een film van de franse regiseur Roger Vadim met de verrukelijk mooie Brigitte Bardot. Toen de film in 1956 uitkwam was dit de doorbraak  van BB, als jonge vedette van de Franse cinema. De erotische beelden van deze iconische  film staat nog altijd opgeslagen op de harddisk van mijn  jeugd herinneringen. Inderdaad, niet alleen Adam was euforisch over Gods creatie van Eva, de eerste vrouw: de  wondermooiste schepping van God. Mijnheer Raymond VHGW bevestigt het eveneens: "meisjes, het allermooist op aard". Ondanks mijn verlaagd testosterongehalte kan ik dit nog  steeds beamen.

Mocht ik nu deze film terugzien,  benieuwd of dit nog steeds dezelfde bewondering zou oproepen als indertijd. Misschien is het toch  beter dat ik  de mooie herinneringen blijf koester aan de mooie jonge Brigitte Bardot  op het zilveren cinemascherm en  mij niet waag aan een waarschijnlijke afknapper . Van zulke herinneringen blijf je beter af.

  

cadeau

Ouder worden is het mooiste geschenk dat het leven mij kan geven, Ik ben echt blij dat ik leef, het kon makkelijk "game over" geweest zijn. Kwestie van een goede engelbewaarder of een goed getrokken lotje?  J'aime la vie van Sandra Kim blijft een meezinger.

Stop met klagen en zagen over ouderdom, het is een voorrecht dat velen niet hebben gekregen.

Het enige voordeel aan vroeg te sterven is, dat je een mooier lijk zijt, en dat er veel volk op je uitvaart zal zitten jammeren dat je veel te vroeg dood gegaan zijt. Liever minder volk en dat dan zegt: "het is algelijk toch een schone leeftijd".

waar de meeuwen schreeuwen

het lijkt nog niet zo lang geleden dat Jo Vally hier in Blankenberge dit oud liedje zong, maar toch is het al 20 of30 jaar geleden dat híj hier optrad met deze ode aan 't zeetje.

 Waar de meeuwen schreeuwen en de baren bruisen op de golfbrekers daar ben ik geboren en daar voel ik mij terug thuis na mijn weerkomst van het binnenland naar de kust. Terug van weggeweest, back to the roots.