Gisteren, 18 oktober zijn we naar de uitvaart in Loppem geweest van Christine Yde, onze vroegere buurvrouw, een fijne vrouw. Het was een mooie dienst met ontroerende getuigenissen en mooie muziek. Bij het liedje "van wat nog komen zou" van Bart Peeters kreeg ik tranen in mijn ogen. Verdriet met kippenvel.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
De lente nadert, het is tijd om de donkere bladzijden om te draaien en te denken aan lichtere zaken. Zoals de bronzen naakten van Irenee Du... -
D e tijd vliegt over ons heen en laat slechts een vluchtige schaduw achter. Het besef dat alles wat wij beleven evalueert tot een herinner...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten