Een goede film moet plakken en blijven nazinderen.
Ik kan gnieten van een boeiend verhaal, dat mooi in beeld is gezet, met geloofwaardige akteurs: als je buitenkomt uit de cinema moet het blijven plakken.
Een van die films was "il y a longtemps que je t'aime", met 2 rasactrices: Kristin Scott Thomas en Elsa Silberstein, een psychologisch drama van Philippe Claudel.
Een echte aanrader is "Millenium" een Zweedse crimi naar het eerste boek uit de Millenium trilogie van Stieg Larson: Mannen die vrouwen haten. Een absolute aanrader. http://www.youtube.com/watch?v=vvRlD_3vNrQ
Ik kijk uit naar de tweede film.
Mijn blog: de kroniek van ingevulde verloren tijd. Het bewijs dat bezig zijn niet noodzakelijk nuttig moet zijn. Als het maar plezant blijft. Af en toe eens wat fotootjes showen, wat onzin uitkramen, en ook wat provoceren, allemaal de expressie van mijn chaotische fantasie. Of zou het toch een therapie zijn tegen dementie?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
candy DULFER saxofoon
zeker al 20 jaar geleden, maar nog altijd een magistraal duo.
-
De lente nadert, het is tijd om de donkere bladzijden om te draaien en te denken aan lichtere zaken. Zoals de bronzen naakten van Irenee Du...
-
Ik hou wel af en toe van een stukje Oud Gregoriaanse muziek. Ooit ben ik tijdens een vakantie toevallig binnengestapt in een abdijkerk van ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten