Als iets het etiket "nostalgie" moet krijgen dan zijn het inderdaad de historische badkarren op wieltjes in Blankenberge. De "beigneurs" waren niet onverdeeld gelukkig met de verplichting om minimum één van die prehistorische badkarren op hun stranduitbating te zetten. Volgend seizoen verdwijnt deze verplichting. Ik ben benieuwd of het beeld van de badkar op wielen nu nog ergens op het Blankenberse strand zal te zien zijn. In mijn afbeeldingen heb ik een map met foto's van Blankenberge en daar zit er geen enkele foto van zo een typische badkar in. Schaamte. Hopelijk vind ik er volgende zomer nog een, dan trek ik er 's morgens heel vroeg op uit om in het eerste oostelijk zonlicht een fotoshoot te maken van dit icoon uit vervlogen tijden. Al was het wel een vreselijk onhandig onding. http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20141029_01349574
Mijn blog: de kroniek van ingevulde verloren tijd. Het bewijs dat bezig zijn niet noodzakelijk nuttig moet zijn. Als het maar plezant blijft. Af en toe eens wat fotootjes showen, wat onzin uitkramen, en ook wat provoceren, allemaal de expressie van mijn chaotische fantasie. Of zou het toch een therapie zijn tegen dementie?
donderdag 27 november 2014
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
waar de meeuwen schreeuwen
het lijkt nog niet zo lang geleden dat Jo Vally hier in Blankenberge dit oud liedje zong, maar toch is het al 20 of30 jaar geleden dat híj h...

-
D e tijd vliegt over ons heen en laat slechts een vluchtige schaduw achter. Het besef dat alles wat wij beleven evalueert tot een herinner...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten