zaterdag 14 januari 2017

Recht uit de doos

In een winkel vol decoratie artikelen viel mijn oog op leuke bordjes met citaten en spreuken. Een van die wijsheden vond ik heel toepasselijk: “Collect Moments not Things”. Fotografie en videografie gaan beiden over het vastleggen van momenten en daarvoor heb je inderdaad een ding voor nodig: een camera. En bij uitbreiding ook een computer en de bijhorende software, maar dat zijn allemaal slechts gereedschappen. Eigenlijk gaat het om het vastleggen en opslaan van momenten en dat is het doel. Zo mooi en zo boeiend mogelijk, en liefst gemakkelijk.      

Ik beken dat het verleidelijk is om gefascineerd te raken door de technische mogelijkheden van die vernuftige apparaten en het manipuleren van de geschoten beelden. Maar daar kun je gelukkig van afkicken. De mantra van “alleen RAW”, “alleen DSLR”, “alleen 4K”, “alleen HDR” en noem maar op wordt in alle foto- en filmtijdschiften voortdurend herhaald. En dan is er de macht van de reclame. Koop een nieuw toestel, schaf  je een nieuw programma aan, hoog tijd voor een nieuwe betalende update, het stopt nooit. Ja, de publiciteit. Geef je geld aan ons en dan wordt je de gelukkige bezitter van weer een nieuw hebbeding. Verleidelijk.


Fotograferen en filmen doe ik liever dan al die beelden te manipuleren op mijn computer met allerlei schuivertjes en knopjes. Liever achter een camera dan achter een computer. Niet dat het gemakkelijk is om meteen goede beelden te schieten met je camera. Vroeger met Ektachrome dia's en Super 8 film kon je niet lukraak opnames maken, toen moest het meteen juist zijn. Tegenwoordig heeft het comfort van de digitale toestellen er toe geleid dat we niet meer zo zorgvuldig zijn. Met beeldbewerkingsprogramma's kleuren, belichting en composities manipuleren vind ik saai. Zo ben ik teruggekeerd naar JPG en fotografeer uiterst zeldzaam nog eens in RAW. Het ontwikkelen van RAW doet me denken aan de enorme rekken vol kruiden en sausen in de supermarkt en dan maar roeren en bakken in de keuken om de juiste smaak te zoeken voor je gerecht. Misschien ben ik te lui of gewoon een slechte kok, maar ik geraak gefrustreerd van al die mogelijkheden van Lightroom en Photoshop en ben tevreden met een JPG. Als je zorgt dat je foto's goed zijn dan volstaat het om slechts af en toe minimale aanpassingen te doen. Een goede JPG spaart veel tijd uit, vind ik. “Right out off the Box” is vaneigens geen dogma. Met RAW zijn de ontwikkelingsmogelijkheden onbetwist veel en veel groter en ik kan me gerust inbeelden dat er fotografen zijn die er echt van genieten om met Photoshop en Lightroom hun foto's te optimaliseren. De japanse techneuten die de microprocessors van de camera's hebben ontwikkeld en de jpeg menu's hebben samengesteld kennen wel hun stiel. De jpegs die zij bakken lust ik wel. Zij maken het mij wel comfortabel en geven me meer tijd om te fotograferen. Want daar gaat fotograferen eigenlijk over: een visueel beeld van een moment. Collect moments, not things,

Geen opmerkingen:

candy DULFER saxofoon

 zeker al 20 jaar geleden, maar nog altijd een magistraal duo.