Gisteren op 20 juni stond de zon het hoogst boven deze plek op aarde, Vannacht was het de kortste nacht. Toen ik vannacht om 4 uur slaapdronken naar de WC ging hoorde ik de vogels al van sjette geven. De zomer lonkt, zeker na de verloren Corona lente. Hoewel, eigenlijk is die quarantaine in ons kot al met al heel vlot verlopen. We misten wel de terrasjes, de familie en de vrienden, de kust en het strand, maar we zijn gezond en welgezind gebleven. We hebben echt genoten van het mooie weer in onze tuin en van de vele fietstochtjes in het Brugse ommeland. De fietsafstand was wel beperkt tot de grootte van de blaas van Jacqueline, door het ontbreken van horeca toiletten en van hoge mais velden.
We hebben dank zij de Corona ophokplicht volop genoten van boeken en films. De dag net voor dat de bibliotheek haar deuren sloot, heb ik nog een vracht boeken geleend. De crimi trilogie van de noordse schrijver Ingar Johnsrud over het speurdersduo Fredrik Beier en Kafa Iqbal en hun onderzoek naar het Broederschap is grote klasse. De drie boeken hebben het zelfde thrillergehalte als de fantastische Millenium trilogie van Stieg Larsen. We hebben ook geprofiteerd van de lock-down om de opgenomen TV-reeksen en films op onze digicorder af te spelen op TV. Heerlijke televisie momenten. Ja, we zijn blij dat we hebben kunnen genieten van boeken en films in compensatie van sociaal contact.
Maar nu is het tijd om weer mensen te ontmoeten, op café en restaurant te kunnen gaan, en deze week eindelijk weer naar het strand te gaan, voorzien van onze zetels, en zonnecreme om onze witte stukjes huid in te smeren. Wie zong dat weer "het leven is mooi"? Dit wordt ons lijflied deze week.
Oud worden is niet zo erg, zeker niet als je denkt aan het alternatief.
We hebben dank zij de Corona ophokplicht volop genoten van boeken en films. De dag net voor dat de bibliotheek haar deuren sloot, heb ik nog een vracht boeken geleend. De crimi trilogie van de noordse schrijver Ingar Johnsrud over het speurdersduo Fredrik Beier en Kafa Iqbal en hun onderzoek naar het Broederschap is grote klasse. De drie boeken hebben het zelfde thrillergehalte als de fantastische Millenium trilogie van Stieg Larsen. We hebben ook geprofiteerd van de lock-down om de opgenomen TV-reeksen en films op onze digicorder af te spelen op TV. Heerlijke televisie momenten. Ja, we zijn blij dat we hebben kunnen genieten van boeken en films in compensatie van sociaal contact.
Maar nu is het tijd om weer mensen te ontmoeten, op café en restaurant te kunnen gaan, en deze week eindelijk weer naar het strand te gaan, voorzien van onze zetels, en zonnecreme om onze witte stukjes huid in te smeren. Wie zong dat weer "het leven is mooi"? Dit wordt ons lijflied deze week.
Oud worden is niet zo erg, zeker niet als je denkt aan het alternatief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten