gisteren was er alweer de bloemenstoet in Blankenberge. Als de corso de laatste zondag van Augustusdoor het steedje trekt dan is er avonds voor al de jobstudenten, de redders en al de mensen die gans het zomerseizoen gewerkt hebben feest: de fameuze "fin-de-saison".
Het is weer voorbij, die mooie zomer waar we zo van genoten hebben, en oh wat gaat dat vlug, zoals in dat liedje. Hoe ouder ik wordt hoe sneller dar de tijd gaat. In het woordenboek van de obscure sorrows klinkt het zo: ZENOSYN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten