Mijn blog: de kroniek van ingevulde verloren tijd. Het bewijs dat bezig zijn niet noodzakelijk nuttig moet zijn. Als het maar plezant blijft. Af en toe eens wat fotootjes showen, wat onzin uitkramen, en ook wat provoceren, allemaal de expressie van mijn chaotische fantasie. Of zou het toch een therapie zijn tegen dementie?
vrijdag 7 augustus 2009
vrijdag 31 juli 2009
vrijdag 24 juli 2009
nog een pano
woensdag 22 juli 2009
een panorama van Brugge
dinsdag 21 juli 2009
wat is het?
Het hangt aan de deur en schiet : Klink Eastwood
Het zit in een stuk hout en zingt : Rob de Vijs
Het hangt aan de muur en zingt : Kader Abraham
Het is geel en hangt achter je wagen : Banaanhangwagen
Het hangt achter je wagen en zingt : Remork Vant Groenewoud
Het is groen en je kan er mee rijden : Slada
Het is groen en je MAG er mee rijden : Preibewijs
Het staat in de tuin en is ontplofbaar : Boemkool
Het staat er naast... : Witplof
Het zit in een stuk hout en zingt : Rob de Vijs
Het hangt aan de muur en zingt : Kader Abraham
Het is geel en hangt achter je wagen : Banaanhangwagen
Het hangt achter je wagen en zingt : Remork Vant Groenewoud
Het is groen en je kan er mee rijden : Slada
Het is groen en je MAG er mee rijden : Preibewijs
Het staat in de tuin en is ontplofbaar : Boemkool
Het staat er naast... : Witplof
woensdag 8 juli 2009
The bridge on the river Kwai
Gisterenavond was het een dvd-TVavond, in plaats van de eindeloze herhalingen op televisie.
Deze film uit 1957 staat nog altijd even sterk na meer dan 50 jaar.
In 1957 behaalde the "Bridge on the river Kwai" maar liefst 7 Academy Awards en Alec Guinness heeft toen zijn award voor Beste Acteur terecht ontvangen.
Het blijft een tijdloos verhaal over de zinloosheid van de oorlog en de psychologische oorlogsvoering tussen de 2 hoofdfiguren: de onverzettelijke engelse majoor en de getormenteerde japanse kampoverste.
Nog altijd even spectaculair en onvergetelijk als toen ik vijftig jaar geleden deze cinemascope film in de bioscoopzaal zag. Wat een acteurs en wat een verhaal.
Er zit nog geen sleet op deze film.
Deze film uit 1957 staat nog altijd even sterk na meer dan 50 jaar.
In 1957 behaalde the "Bridge on the river Kwai" maar liefst 7 Academy Awards en Alec Guinness heeft toen zijn award voor Beste Acteur terecht ontvangen.
Het blijft een tijdloos verhaal over de zinloosheid van de oorlog en de psychologische oorlogsvoering tussen de 2 hoofdfiguren: de onverzettelijke engelse majoor en de getormenteerde japanse kampoverste.
Nog altijd even spectaculair en onvergetelijk als toen ik vijftig jaar geleden deze cinemascope film in de bioscoopzaal zag. Wat een acteurs en wat een verhaal.
Er zit nog geen sleet op deze film.
zaterdag 27 juni 2009
uitgelezen
Gelezen en goed bevonden.
Lekker in de zon op het strand met een verfrissend zeebriesje: de perfecte plaats voor een spannend boek. Hoewel ik wantrouwend sta tegen het etiket "literaire thriller" (wat een pretentieus woord) dekt die vlag inderdaad de lading als het om scandinavische crimi's gaat.
Asa Larsson (Zweeds) pleegt met Midzomernacht een adembenedende zoektocht naar het wie en waarom van een moord in het hoge Noorden van Zweden. De moord op een feministische predikante in een bekrompen zweeds dorpje is niet alleen een godsdienstdrama, een psychologisch relaas over mensen met botsende culturen, maar ook een ontroerende tragedie over het pijnlijk onvermogen tot aanvaarding van de "anderen": het gaat over "wij" en "zij".
Die Asa Larsson schrijft heel mooie zinnen die een genot zijn voor iedereen die houdt van de kracht van het woord. En ze weet hoe iemand te boeien met haar kroniek over compromisloze fanatici. Lezen!
http://www.crimezone.nl/menu-7/1-P7-F259549/2-P7/3-P7/4-P7/5-P7/6-P259549/6u-P259549/
Lekker in de zon op het strand met een verfrissend zeebriesje: de perfecte plaats voor een spannend boek. Hoewel ik wantrouwend sta tegen het etiket "literaire thriller" (wat een pretentieus woord) dekt die vlag inderdaad de lading als het om scandinavische crimi's gaat.
Asa Larsson (Zweeds) pleegt met Midzomernacht een adembenedende zoektocht naar het wie en waarom van een moord in het hoge Noorden van Zweden. De moord op een feministische predikante in een bekrompen zweeds dorpje is niet alleen een godsdienstdrama, een psychologisch relaas over mensen met botsende culturen, maar ook een ontroerende tragedie over het pijnlijk onvermogen tot aanvaarding van de "anderen": het gaat over "wij" en "zij".
Die Asa Larsson schrijft heel mooie zinnen die een genot zijn voor iedereen die houdt van de kracht van het woord. En ze weet hoe iemand te boeien met haar kroniek over compromisloze fanatici. Lezen!
http://www.crimezone.nl/menu-7/1-P7-F259549/2-P7/3-P7/4-P7/5-P7/6-P259549/6u-P259549/
vrijdag 26 juni 2009
nog een pano
mijn filmfavorieten
Een goede film moet plakken en blijven nazinderen.
Ik kan gnieten van een boeiend verhaal, dat mooi in beeld is gezet, met geloofwaardige akteurs: als je buitenkomt uit de cinema moet het blijven plakken.
Een van die films was "il y a longtemps que je t'aime", met 2 rasactrices: Kristin Scott Thomas en Elsa Silberstein, een psychologisch drama van Philippe Claudel.
Een echte aanrader is "Millenium" een Zweedse crimi naar het eerste boek uit de Millenium trilogie van Stieg Larson: Mannen die vrouwen haten. Een absolute aanrader. http://www.youtube.com/watch?v=vvRlD_3vNrQ
Ik kijk uit naar de tweede film.
Ik kan gnieten van een boeiend verhaal, dat mooi in beeld is gezet, met geloofwaardige akteurs: als je buitenkomt uit de cinema moet het blijven plakken.
Een van die films was "il y a longtemps que je t'aime", met 2 rasactrices: Kristin Scott Thomas en Elsa Silberstein, een psychologisch drama van Philippe Claudel.
Een echte aanrader is "Millenium" een Zweedse crimi naar het eerste boek uit de Millenium trilogie van Stieg Larson: Mannen die vrouwen haten. Een absolute aanrader. http://www.youtube.com/watch?v=vvRlD_3vNrQ
Ik kijk uit naar de tweede film.
Abonneren op:
Posts (Atom)
candy DULFER saxofoon
zeker al 20 jaar geleden, maar nog altijd een magistraal duo.
-
De lente nadert, het is tijd om de donkere bladzijden om te draaien en te denken aan lichtere zaken. Zoals de bronzen naakten van Irenee Du...
-
Ik hou wel af en toe van een stukje Oud Gregoriaanse muziek. Ooit ben ik tijdens een vakantie toevallig binnengestapt in een abdijkerk van ...