Typh Barrow

 Tifanny Clepy-Barrowski, Brusselse singer-songwriter, juriste, pianiste en componiste. Een stem die mij raakt, een ongepolijste stem vol emotie die mij kippenvel bezorgt. De ontdekking van een diamantmijn, geen etalage van glitterende juwelen maar van pure ongelepen blues diamenten. Typh Barrow: de toevallige YouTube muzikale ontdekking deze morgen maakt mijn dag goed. 

Lola en Stjepan

Lola Astanova en Stjepan Hauser, de piano en de cello. De klankkleur van de snaren matchen goed. En het alpha mannetje en het alpha vrouwtje doen er alles aan om het vermoeden van een hormonale reactie geloofwaardig te maken. De cameravoering speelt daar gretig op in. Maar alle truken van de foor en de commerce daar gelaten, het is wel mooie muziek: een evergreen melodietje en de magische chemie van twee prachtige snaarinstrumenten, de piano van de langbenige Lola en de cello van macho Stjepan, muziek die mij terug capituleert naar de tijd van toen.

  

SAX genius

 Dankzij de goede engelbewaarder van Adolph Sax kunnen wij genieten van de creatie van dat vreemd S-vormig koperen blaasinstrument genoemd naar zijn ontwerper. Ontelbare muzikanten hebben met hun saxofoon de wereld muzikale parels bezorgd waar wij volop  van genieten. Wat een mooie klank heeft dat instrument.  

                     

Leonard Cohen and Marianne

Ik ben weer volop aan het lezen toegekomen. Nu dat mijn fysiek niet meer zo goed is, geniet ik volop van muziek, boeken, kunst en films. IK slenter mankepotend tussen de boekenrekken van de bib en ontdek telkens nieuwe parels. Zo heb ik de biografie gelezen van Leonard Cohen, de poëet die zijn gedichten begon te zingen. Zijn liefdesleven met de amerikaanse hippie Suzanne en zijn "gipsy" tijd op het Griekse eiland Hydra met de Noorse Marianne  hebben onvergetelijke songs opgeleverd. Na Hydra begon Leonard Cohen in de US een zang carrière en Marianne ging terug naar Noorwegen waar ze hertrouwde. Toen Leonard, die wist dat hij kanker had,  vernam dat Marianne stervende was aan kanker, heeft hij het aangrijpende So Long Marianne geschreven. Een lied dat, na het lezen van zijn biografie, mij telkens opnieuw pakt. 

Wie wil eeuwig blijven leven

Queen maakte de ultieme rock opera composities. Freddy Mercury was een opera zanger, vermomd als rock zanger.

De vraag who wants to live forever? blijft een existentieel dilemma voor mij.

Ik word dit jaar 81 en vaneigens weet ik wel dat het leven eindig is. Dat besef maakt het  leven juist waardevoller. De grote filosoof Arthur Blankaert uit Veurne heeft ooit verklaard: "het leven is mooi". Ik volg ook de richtlijnen op van die andere filosoof Mario Somers : "laat de zon in je hart en geniet van het leven want het duurt toch maar even." Maar op de vraag van Freddy Mercury antwoord ik met de woorden: "neen, ik niet". 

  

De etiketering

 etiketten voor stereotypen

• Ik ben blank geboren, dat maakt van mij een racist.

• Ik stem niet links, dat maakt van mij een fascist.

• Ik ben niet gesyndikeerd, dat maakt van mij een verrader van de arbeidsklasse.

• Ik ben atheïst, dat maakt van mij een ongelovige hond.

• Ik hou van mijn land en van mijn cultuur, dat maakt van mij een xenofoob.

• Ik ben 70+ en gepensioneerd, dat maakt van mij een oude zak.

• Ik ben hetero, dat maakt van mij een homofoob.

• Ik vind dat iedereen moet beloond worden in functie van zijn verdiensten, dat maakt van mij een antisociale kapitalist.

• Ik vind dat radicale moslims hier niet thuishoren, dat maakt van mij een moslimhater.

• Ik ben tegen fiscale fraude, dat maakt van mij een linkse militant.

• Ik vind dat de veiligheid prioritair is op de privacy, dat maakt van mij een verrader van de vrijheid.

• Ik geloof dat politie en leger zaak zijn van de gehele maatschappij, dat maakt van mij een militarist.

• Ik ben een boekenliefhebber en hou van film, kunst en muziek, dat maakt mij een dromer.

• Ik ben een man en kijk graag naar een mooie vrouw, dat maakt van mij een geile macho.

• Ik hou van computers en internet, dat maakt van mij een nerd.

   

  Kortom, ik bedank hierbij al mijn vrienden die mijn blog nog steeds lezen en die mij niet geblokkeerd hebben, ondanks al mijn fouten en gebreken.

song for Oekraîna

 

Omtrent video- en fotografie

Het creëren van herinneringen door het kristalliseren van de tijd. Vader met een camera, zo mooi.

4K photo mode Lumix - het beslissende fotomoment

 Ik fotografeer en film voornamelijk met mijn bridge Panasonic Lumix FZ1000 camera. Handig, degelijk en met veel mogelijkheden; althans volgens mij als amateur. Een van de enorme voordelen van de Lumix is de mogelijkheid om in 4K photo mode te filmen en uit de burst reeks foto's te exporteren die genomen zijn met de camera instellingen die je zelf gekozen hebt. 

Ik maak graag actie foto's en met de Lumix mis je nooit  "le moment décisif" van Cartier Bresson, je kunt het nadien rustig thuis kiezen uit 50 beelden per seconde. Ik geef toe dat het soms moeilijk is om te kiezen is wat het beslissend moment is. 

Stjepan Hauser en Nessum Dorma

De Kroatische cellist Stjepan Hauser samen met de studenten van het conservatorium van Pula spelen de aria Nessum Dorma van Giacomo Puccini. Ik hou van cello, en deze mooie compositie  uitgevoerd door Hauser en het conservatorium ontroert mij.

 https://en.wikipedia.org/wiki/Stjepan_Hauser

twee magische stemmen

 Ik

Het meisje dat naar het strand van ipenema ging

De muziek werd geschreven door Antônio ("Tom") Carlos Jobim en de tekst door Vinicius de Moraes in 1962. Zij zaten vaak op het terras van de bar Veloso in de wijk Ipanema van Rio de Janeiro en werden geïnspireerd door een meisje dat vrijwel dagelijks voorbijkwam.

Dat meisje was Heloísa ("Helô") Eneida Menezes Pais Pinto, geboren op 7 juli 1945. Ze woonde aan de Rua Montenegro nummer 22 en kwam er pas twee jaar later achter dat zij de inspiratiebron was geweest voor het lied. Later waren Tom Jobim en zijn vrouw Teresa getuigen bij het huwelijk van Heloísa. De bar heet thans Garota de Ipanema.

De eerste commerciële opname van dit nummer was in 1962, door Pery Ribeiro. De bekendste versie, die door Astrud Gilberto is uitgevoerd samen met João Gilberto en jazzsaxofonist Stan Getz, van de elpee Getz/Gilberto uit 1962, werd een wereldwijde hit. ).

Ooit heb ik de beide oude heren op tv horen vertellen hoe ze elke ochtend op het terrasje van de bar hun koffietje dronken en Heloisa zagen voorbijkomen als zij naar het strand ging. 

Tall and tan and young and lovely 

the girl from Ipanema goes walking by

And when she passes, each one she passes goes "Aah"

Zo simpel kan het leven zijn. De bossa nova versie met de prachtige stem van Astrud Gilberto end de saxofoon van Stan Getz zijn perfect harmonisch. Een muzikaal meesterwerk in al zijn eenvoud dat mij na 60 jaar nog steeds ontroerd.