Christina , mijn favoriete Cameleon zangeres

 

bella ciao

 een beeld zegt meer dan duizend worden.

zn muziek is de kortste weg naar het gevoel

Deze YT met krachtige foto's en het iconische partizanen lied Bella Ciao slaagt er beter in om de horror van de oorlog in Oekraïne duidelijk te maken dan een dik boek van de een of andere professor in Oost-Europese

politiek.

ukraine Army Girls

 

Amy by Tiffany Barrow

Je moet al van goede huize zijn  om je te wagen aan een cover van Amy Winehouse . En zeker als het gaat om Amy haar Back to Black, een lied dat zoveel soul heeft en dat Amy zo hartverscheurend heeft gezongen. Typh Barrow haar ruwe raspende stem is perfect om de bluesy sfeer van Amy weer op te wekken. Ik kijk uit om eens naar een concert te gaan.

 De tijd vliegt over ons heen en laat slechts een vluchtige schaduw achter. Het besef dat alles

wat wij beleven evalueert tot een herinnering van dat moment, dat gevoel zorgt er voor dat we

proberen momenten te verzamelen en op te slaan. Eigenlijk zijn we diep van binnen tijdreizigers.

Fotograferen en filmen zijn pogingen om de tijd vast te houden met stilstaande of bewegende

 momenten die voltooid verleden tijd zijn. De tijd opslaan is een illusie.

John Koenig heeft in zijn woordenboek van obscure zorgen een woord toegevoegd voor dit

besef dat momenten vervluchtigen tot herinneringen.

https://www.youtube.com/watch?v=bPKoIZn6IJI&t=11s

Waarschuwing

Roken heeft schadelijke gevolgen. Maar er zijn al veel meer mensen gedood door godsdienst oorlogen dan door de sigaret. Toch staan er op de kaften van de bijbel, de koran en de Thora nog steeds geen gedrukte waarschuwing voor de kwalijke gevolgen ervan  en staan er nog steeds geen afschrikwekkende gruwelijke foto's op de omslag van die heilige boeken.

Oekraïense vrouwen

 

als je niets anders hebt dan liefde

 Typh Barrow raakt mij met haar svhuurpapieren stem, rauw en raspend recht naar mijn oude venten hart.

feelgood music

de ultieme WOW cameleon zangeres: Christina Aguilera. Wat een show, wat een stem, en wat een performance!

Terug gekapituleerd naar de dagen van 1968

 Those were the days, my friend. In 1968 was ik 26 toen Mary Hopkins ons verblijde met haar schitterende vertolking van dit Russisch liedje. Nu ik de tachtig nader vraag ik me inderdaad af waar die dagen heen zijn, de dagen waarvan wij  nu zeggen; dat waren de dagen die we volop beleefden en dachten dat ze nooit zouden stoppen. Ja, May Hopkins haalt de trekker over van de catapult die mij terugschiet baar die dagen.

 

EASTER - PASEN

 

Adele blijft me ontroeren