Wij zijn vandaag gaan kijken in de Gentse Sint-Pieters-Abdij naar de tentoonstelling Circle of Life. Lieve Blancquaert haar reeks over de cirkel van het leven: Birthday, Weddingday en Lastdays, indertijd uitgezonden op VRT, herinner ik me nog zeer goed. Haar wereldreizen omtrent geboorte, liefde en dood in de verschillende culturen op onze aardbol zijn niet alleen interessant maar hebben mij echt aangegrepen. Het zijn de universele hoogtepunten van het leven zowel voor blank, bruin of zwart, rijk of arm, gelovig of ongelovig. Wat een caleidoscoop van levenswijzen.
De tentoonstelling Circle of Life is echt de moeite waard, het is boeiend, mooi gepresenteerd, met nooit vertoond beeldmateriaal en met een uitstekende audio gids. De persoonlijke ingesproken stem van Lieve Blancquaert bij de fotoreeksen over geboorte, huwelijk en dood maken het verschil. Als ze vertelt over de verschrikkelijke toestanden bij bevallingen en genitale verminkingen in zwart Afrika dan is het wel slikken. En de gearrangeerde huwelijken in Arabische en Afrikaanse landen waar jonge meisjes vanaf hun eerste menstruatie gedwongen worden met een oude viezerik samen te wonen zijn al even erg als de kindhuwelijken in India. De dood en de uitvaart grijpen je ook soms naar de keel. Het is een tentoonstelling met impact door haar foto's en de video's genomen in die 10 jaar dat de cirkel van geboorte tot dood is vastgelegd. De plaats en de cultuur waar je ter wereld komt is bepalend voor de rest van je leven. Kortom, na die tentoonstelling besef ik pas ten volle hoe gelukkig ik ben dat mijn wieg hier gestaan heeft. Het is misschien niet politiek correct maar als ik de beelden gezien en de bijpassende commentaar gehoord heb, dan heb ik chance dat ik hier in een seculiere democratie leef. Sommige civilisaties en religies zijn werkelijk verschrikkelijk, met als enige troost de reïncarnatie of het paradijselijk hiernamaals. Ik ben blij dat ik naar de Circle of Life in Gent geweest ben en ik raad iedereen aan die interesse heeft in waarden en normen om de tentoonstelling te bezoeken. De tentoonstelling loopt nog tot 12 januari, dus wacht niet te lang.
De tentoonstelling Circle of Life is echt de moeite waard, het is boeiend, mooi gepresenteerd, met nooit vertoond beeldmateriaal en met een uitstekende audio gids. De persoonlijke ingesproken stem van Lieve Blancquaert bij de fotoreeksen over geboorte, huwelijk en dood maken het verschil. Als ze vertelt over de verschrikkelijke toestanden bij bevallingen en genitale verminkingen in zwart Afrika dan is het wel slikken. En de gearrangeerde huwelijken in Arabische en Afrikaanse landen waar jonge meisjes vanaf hun eerste menstruatie gedwongen worden met een oude viezerik samen te wonen zijn al even erg als de kindhuwelijken in India. De dood en de uitvaart grijpen je ook soms naar de keel. Het is een tentoonstelling met impact door haar foto's en de video's genomen in die 10 jaar dat de cirkel van geboorte tot dood is vastgelegd. De plaats en de cultuur waar je ter wereld komt is bepalend voor de rest van je leven. Kortom, na die tentoonstelling besef ik pas ten volle hoe gelukkig ik ben dat mijn wieg hier gestaan heeft. Het is misschien niet politiek correct maar als ik de beelden gezien en de bijpassende commentaar gehoord heb, dan heb ik chance dat ik hier in een seculiere democratie leef. Sommige civilisaties en religies zijn werkelijk verschrikkelijk, met als enige troost de reïncarnatie of het paradijselijk hiernamaals. Ik ben blij dat ik naar de Circle of Life in Gent geweest ben en ik raad iedereen aan die interesse heeft in waarden en normen om de tentoonstelling te bezoeken. De tentoonstelling loopt nog tot 12 januari, dus wacht niet te lang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten