Vandaag heb ik vernomen dat Joe Cocker dood is. Hij is een van mijn grootste favorieten. Ik heb hem gezien in de Lotto Arena in Antwerpen, een van die grote concerten die ik nooit zal vergeten. De wilde jaren van alcohol en drugs lieten de sporen van roofbouw op zijn lijf duidelijk zien. Zijn stembanden waren beschadigd en zijn zenuwen hadden blijkbaar ook te lijden gehad. Maar hij bracht zijn songs op een onnavolgbare manier. Joe Cocker was breekbaar, ongepolijst maar zo gedreven. Als hij You are so Beautiful zong was de zaal muisstil, en de afsluiter With a little help from my Friens bracht het publiek tot extase. Joe Cocker was een rasartiest zoals er weinig zijn. Een stuk muziekgeschiedenis is afgesloten. Ik zal hem missen. Joe Cocker met zijn beschadigde stem, met zijn nerveuze tics, met zijn blote ziel in zijn versleten lijf, een rock artiest die ik me steeds zal blijven herinneren. Een groot verlies.
https://www.youtube.com/watch?v=Tpz1Rsiw0AU
https://www.youtube.com/watch?v=Tpz1Rsiw0AU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten