Het vreemde woorden boek

Ik heb in een kast een oud Prisma boekje uit mijn schooltijd terug gevonden. Een woordenboekje waarvan ik het bestaan kompleet vergeten was. Het Prisma-Vreemde-Woorden-Boek, een pocket uitgave van 1956, kostte indertijd 20 frank. Het is een Nederlands woordenboekje met allerlei vreemde woorden die niet in een gewoon woordenboek staan. De trefwoorden zijn echt heel vreemd: namen uit de mythologie, kunst, geschiedenis, enz en veel leenwoorden uit verscheidene talen zoals arabisch, grieks, latijn maar ook uit het frans, duits en engels. Kortom het staat vol woorden die ik nog nooit gehoord heb zoals daumont, heresie, mortificatie, satraap enz. Ik herinner me niet dat ik dat Prisma pocketboekje ooit gebruikt heb om iets op te zoeken. Met die 20 frank kon je in die tijd vast plezantere dingen doen. Ik ben toch blij dat ik het terug gevonden heb. Misschien dat er ergens wel een woord instaat dat aanleiding kan geven voor een stukje in deze blog. Zoals bijvoorbeeld "abaliëneren" dat zou betekenen "iemand van geloof afvallig maken". Levensgevaarlijk als ge dat doet met een moslim, dus als ge niet wilt onthoofd worden: "nooit een islamist abaliëneren".

De wereld zien

Mijn reismicrobe is in winterslaap. De reislust blijft sluimeren onder de oppervlakte. Johan Verminnen bracht die drang prachtig tot uiting in een liedje: ik wil de wereld zien. Een gevoel dat moeilijk uit te leggen valt aan mensen die niet besmet zijn met het reisvirus, die zich onbehaaglijk voelen als ze weg van thuis zijn. De wereld is veel meer dan de plaats waar we wonen, de streek waar we ter wereld gekomen zijn, de omgeving van ons huis. Het is niet dat ik weg wil van mijn heimat maar de wereld is te mooi om ongezien te laten. Dat verlangen om onbekende streken, mensen en gebruiken te ontdekken blijft kriebelen.

The Huffington Post, een internet krant met allure, is een van die websites waar ik aan verslaafd ben. Voor internauten zal de Huffington  vast bekend zijn. Ik lees graag op Huffington US "The Blog" waar de schrijvende medemensen hun passies of frustraties kunnen ventileren aan de mede-internauten. Zo heb ik net in de rubriek "travel" een schitterende blog gelezen van ene Jinna Yang, een Aziatische jonge vrouw die al enkele maanden de wereld rondreist. De passie waarmee ze schrijft over haar wereldreis wakkert weer mijn sluimerende reismicrobe aan.

http://www.huffingtonpost.com/jinna-yang/so-you-want-to-quit-your-job-and-travel-the-world_b_5663300.html

 

Bezigheidstherapie

Het is koud en grijs. De winterblues loeren al om de hoek. Onze televisie maakt gretig gebruik van de digicorder om al die uitgestelde programma's, die we ooit opgenomen maar nooit gezien hebben, te bekijken. Ook mijn computer doet lekker mee om onze elektriciteitsmeter draaiende te houden. Het is vaneigens volledig zinloos maar ik heb zo een mozaïek programma geïnstalleerd om een bestaande foto te gaan voorzien van duizenden kleine tegeltjes met foto's van slechts enkele pixels groot. Best boeiend om te zien hoe zo een foto veranderd in mozaïek van 10.000 beeldjes. Bizar. Maar of dat nu mooi is, dat is iets anders. Zou het niet eerder een bezigheidstherapie zijn om de winterdag wat lichter te maken?

Gelukkig zijn

Ik zit met een oorworm. Niet voor de eerste keer dat ik er mee geplaagd zit, met een liedje dat blijft plakken op mijn trommelvlies. Het gebeurt af en toe dat een melodie met bijhorende lyriek zich 's morgens nestelt in het audiocentrum van mijn hersenen. Vandaag is het "gelukkig zijn" van Ann Christie dat ik niet kwijtraak. Deze zondagmorgen hoorde ik dit prachtig liedje toen ik nog wat lag te soezen in mijn bed. Gelukkig zijn, een prachtige lied van deze zangeres die ons veel te vroeg heeft verlaten. Ik blijf het heel de dag neuriën. Er zijn ergere kwalen dan deze oorworm.

 

Inleveren, inleveren, onze voorstelling start zo dadelijk.

De show gaat beginnen, zet allemaal uw gsm uit, en start nu met inleveren.
Want iedereen moet bezuinigen. Zet de tering naar de zak. Want zachte heelmeesters maken stinkende wonden: harde maatregelen zijn nodig. Zet het mes er in. En bespaar elektriciteit.

Het klinkt vertrouwd in de oren. De situatie in ons dierbaar vaderland is immers zorgwekkend. Er moet opnieuw dringend gesaneerd want er is weer een nieuwe crisis. Ja, zo kennen wij ze: de politiekers. Want daaraan ontbreekt het niet in ons klein landje. Zes parlementen, zes regeringen, 48 ministers en 10 staatssecretarissen en ik weet niet hoeveel vicepremiers. Ik vraag me af wat heel dat circus van politieke pipos ons kost aan belastinggeld. Waarom willen ze niet besparen op het aantal parlementen en regeringen? Wellicht liever de boel verder laten gisten tot het echt stinkt en niemand er nog aan uitgeraakt en dan opkomen met de ultieme oplossing: België opdoeken en leve de onafhankelijke republiek. En de brave burgers zullen er intrappen, wees gerust. Het plan voor de ontmanteling ligt al in bureauladen. Halleluja!

Lange Janssen

Wie weet nog welk beroep de vrouw van Lange Janssen had? En waar ze oefende? Welke broertjes hadden iets met Ramona? Wie was alweer die Angie? Weet er nog iemand waar Alice woonde? En wie had er een oogje op Sharona, die blonde stoot die ondertussen in haar menopauze zit?
In de popmuziek gaan de jaren verbazend snel, en toch zitten al die hits nog in het collectief geheugen van de oudere generatie; de generatie die opgroeide zonder gsm, zonder pc, zonder smartfoon en nog de zwart/wit televisie gekend heeft.

Badkarren

Als iets het etiket "nostalgie" moet krijgen dan zijn het inderdaad de historische badkarren op wieltjes in Blankenberge. De "beigneurs" waren niet onverdeeld gelukkig met de verplichting om minimum één van die prehistorische badkarren op hun stranduitbating te zetten. Volgend seizoen verdwijnt deze verplichting. Ik ben benieuwd of het beeld van de badkar op wielen nu nog ergens op het Blankenberse strand zal te zien zijn. In mijn afbeeldingen heb ik een map met foto's van Blankenberge en daar zit er geen enkele foto van zo een typische badkar in. Schaamte. Hopelijk vind ik er volgende zomer nog een, dan trek ik er 's morgens heel vroeg op uit om in het eerste oostelijk zonlicht een fotoshoot te maken van dit icoon uit vervlogen tijden. Al was het wel een vreselijk onhandig onding.   http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20141029_01349574 

Bikers in the village

Als de zwerm neerstrijkt op ons voetbalplein is het een feest voor het oog. Bikers zijn toffe gasten.

 

het leven gaat verder............

Robert Frost zijn one-liner ken ik nog steeds van buiten
"In three words I can sum up everything I've learned about life: it goes on".

Maar wat als? Hoe zou het zijn dat we achteruit leefden? Terugkeren naar het begin in plaats van voortgaan tot het einde? Wat als? https://www.youtube.com/watch?v=oKOW30gSMuE&list=UUDetdM5XDZD1xrQHDPgEg5w&index=1
 

voor wat, hoort wat.

Gelukkig dat we hier in ons land sociale voorzienigheden hebben. We mogen zeker niet afglijden naar een blind kapitalisme waar sukkelaars en zieken maar moeten zien te overleven. Maar de hangmatcultuur van profiteurs die leven op de kap van de gemeenschap, dat kan vaneigens niet. De sociale zekerheid moet dienen waarvoor het gemaakt is.

Vandaar dat ik het maar rechtvaardig vind dat er ook wat verwacht wordt van mensen die tijdelijk moeten leven van een uitkering. En dat heeft niet met rechts of links te maken, maar alleen met billijke gerechtvaardigdheid. Die Rotterdamse burgemeester heeft het bij het rechte eind. Dat zou ook bij ons moeten kunnen.
http://www.gazetvanhove.be/2014/08/31/leefloonuitkeringen-in-nederland/

 

Een lang weekend in de Ardennen

Een weekend om de familiebanden en de vriendschap te versterken: dagen om in te kaderen en te koesteren.

 

 

 

 

 

 

De echte Vlamingen

Als ge in het Nederlandstalige deel van België geboren en getogen zijt, krijgt ge het etiket "Vlaming" opgeplakt. Ook die van Brabant, Antwerpen, de Kempen en Limburg menen dat ze wonen in Vlaanderen.

Maar waar halen ze dat in godsnaam vandaan? Vlaanderen is van oudsher alleen Frans-Vlaanderen, West-Vlaanderen, Oost-Vlaanderen en Zeeuws-Vlaanderen. Antwerpenaren, Limburgers en al die anderen buiten het oude graafschap Vlaanderen zijn allochtonen, buitenlanders. De Vlaams-nationalisten met hun natte droom van een republiek Vlaanderen ten spijt, die vlieger gaat niet op: alleen wij zijn de echte Vlamingen. Ik heb niets tegen Brabanders, Kempenaars en Limburgers, maar dat zijn geen Vlamingen en ze moeten zwijgen over hun claim over onze etnische afstamming. In 1302 heeft het hertogdom Antwerpen nog de kant gekozen van de Franse Koning en soldaten gestuurd om ons te bevechten op de Gulden Sporenslag. Dus burgemeester Dewever moet zijn ambitie opbergen om President van Vlaanderen te worden. Anders zouden wij West-Vlamingen wel een keer ons eigen Graafschap weer kunnen oprichten. De terugkeer naar de Middeleeuwen. Jambon en  Bourgeois mogen rustig blijven hopen op een Europa van de Stammen. Maar niet met den dezen.